Για ακόμα μια μέρα όπως σχεδόν σε καθημερινή βάση, χρησιμοποιήσαμε την μια και μοναδική συγκοινωνία της Θεσσαλονίκης, τον Ο.Α.Σ.Θ.. Πρόκειται για μια μακροχρόνια προβληματική κατάσταση, που αντιμετωπίζουν όσοι ζουν ή επισκέπτονται την δεύτερη μεγαλύτερη Ελληνική πόλη. Λίγο η έλλειψη εναλλακτικής συγκοινωνίας, λίγο ο δυσανάλογος προς τον πληθυσμό της πόλης αριθμός λεωφορείων, λίγο η λανθασμένη ή αναχρονιστική χάραξη των λεωφορειακών γραμμών... Είναι μόνο κάποιοι από τους λόγους που καθιστούν βασανιστικές τις μετακινήσεις στην πόλη. Αυτό διαπιστώνεται και αν παρατηρήσει κάποιος τον κόσμο τόσο κατά την αναμονή του στις στάσεις, όσο και εντός των λεωφορείων. Χαριτολογώντας μπορεί να ειπωθεί υπό την μορφή ρητού το "Ο.Α.Σ.Θ. connected people"! Τόσο με την θετική όσο και με την αρνητική σημασία του όρου.
Ακριβολογώντας λοιπόν, την χθεσινή μέρα 24/2/2023, μια μέρα με την συνηθισμένη για τα δεδομένα της πόλης κίνηση στους δρόμους καθώς και με κλειστό για ένα διάστημα ενός τμήματος της οδού Εγνατίας, λόγω κάποιας συγκέντρωσης διαμαρτυρίας, δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι επιβάτες που δυσανασχέτησαν με την κατάσταση. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που το αστικό λεωφορείο να θυμίζει... καφενείο! Η αφορμή δόθηκε έπειτα από σχόλιο κάποιου ηλικιωμένου κυρίου για την συγκοινωνιακή εικόνα της πόλης. Γρήγορα τα πνεύματα οξύνθηκαν και η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από το δίπολο δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Πολλές απόψεις, άλλες γενικόλογες άλλες τεκμηριωμένες. Το βέβαιο είναι ότι η αγανάκτηση στην πόλη περισσεύει και με τους πολίτες να γίνονται, παρά τα παθήματα τους, συχνά θύματα του λαϊκισμού αλλά και του διχασμού διαφόρων πολιτευτών. Αιτία του φαινομένου είναι σίγουρα η προβληματική παιδεία, ωστόσο όχι μόνο αυτή. Η αγανάκτηση από πλευράς των Θεσσαλονικέων είναι απόλυτα δικαιολογημένη. Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη σε στασιμότητα, που διαρκώς αναμένει να "αναβαθμιστεί" σε "μητρόπολη των Βαλκανίων" και διαρκώς παραμένει ένα "μεγάλο χωριό" σε υποδομές. Πώς θα μπορούσαν άλλωστε να μην είναι αγανακτισμένοι οι κάτοικοι μιας πόλης η οποία έχει καταληφθεί από λαμαρίνες σχεδόν μια εικοσαετία. Μιας πόλης που βλέπει καταστήματα κλείνουν και περιοχές να υποβαθμίζονται και μαραζώνουν, στο όνομα της "ανάπτυξης". Μιας πόλης που έχει λιμάνι αλλά όχι ακτοπλοϊκή σύνδεση με την νησιωτική Ελλάδα. Γενικότερα μιας στάσιμης πόλης, που λειτουργεί στον αυτόματο πιλότο. Οπότε ναι, πράγματι οι κάτοικοι μιας τέτοιας πόλης δικαίως αγανακτούν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου