Άρθρο γνώμης: Αδέσποτα - δεσποζόμενα και ντεμεκ φιλόζωοι!

"Εγνώρισα τον άνθρωπο και αγάπησα τα ζώα" λέει ένα τραγούδι:

Και πράγματι μεγαλύτερο κτήνος από τον ίδιο τον άνθρωπο δεν υπάρχει, κάτι που γίνεται αντιληπτό και με βάση τα γεγονότα που απασχολούν τα ΜΜΕ. Ωστόσο είναι φανερό και το γεγονός ότι η Ελλάδα, αν και γενέτειρα του μεγάλου φιλοσόφου, του Αριστοτέλη, ο οποίος μίλησε για την έννοια της "μεσότητας" (βλ.https://sevendaypress.blogspot.com/2013/10/blog-post_27.html?m=1) είναι η χώρα των άκρων, της υπερβολής και της έλλειψης και γενικά των ακραίων και χωρίς σύνεση αντιδράσεων και συμπεριφορών. Αυτή είναι και η αίσθηση που αποκομίζει κάποιος παρατηρώντας την συμπεριφορά και τις αντιδράσεις τόσο των ΜΜΕ όσο και του των πολιτών - όχλου, σχετικά με το χθεσινό (11/8/22) γεγονός https://parallaximag.gr/thessaloniki-ilikiomeni-chtypise-skylo-me-to-mpastoyni-tis-147927 σε χωριό του Λαγκαδά Θεσσαλονίκης, ώπου σύμφωνα με το βίντεο, φαίνεται μια ηλικιωμένη γυναίκα να πετάει το μπαστούνι της πάνω σε ένα αδέσποτο (;) σκυλί το οποίο βρισκόταν μπροστά της. Το συγκεκριμένο γεγονός εξόργισε τον "ευαίσθητο" και "φιλόζωο" όχλο στα social media, με αρκετούς να εκστομίζουν ακόμα και κατάρες προς την ηλικιωμένη ενώ και αρκετά μέσα ΜΜΕ έδειξαν ιδιαίτερη "προθυμία" στο να καταδικάσουν την πράξη της ηλικιωμένης και με κινητικά προβλήματα γυναίκας. Ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση, η συμπεριφορά της ηλικιωμένης ή μήπως όχι; Το πραγματικό πρόβλημα είναι το φαινόμενο των "αδέσποτων" ζώων "συντροφιάς", όπως αρέσκονται να τα αποκαλούν ορισμένοι φιλόζωοι από "μόδα" (βλ.https://antifono.gr/%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%b3%ce%ad%ce%bd%ce%b5%ce%b9%ce%b1-%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%b1%cf%80%ce%bb%cf%8c-%cf%8c%ce%bd%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%bf/) τα οποία βρέθηκαν παρατημένα στον δρόμο επειδή οι "φιλόζωοι" ιδιοκτήτες τους είτε τα βαρέθηκαν είτε, δεν μπορούσαν να τα συντηρήσουν είτε τελείωσαν τα. lockdowns και η "έξοδοι" με αφορμή την "ανάγκη του κατοικιδίου" είναι πλέον ελεύθερες! Αναρωτήθηκε μήπως κανείς από όλους όσους επιτίθενται από την χθεσινή ημέρα με πάθος και ποικίλους χαρακτηρισμούς στην ηλικιωμένη με αφορμή την πράξη της, αν το συγκεκριμένο ζώο αποτελούσε κίνδυνο για την διέλευση της; Γιατί δεν δείχνουν τον ίδιο ζήλο όταν αναφέρονται στα ΜΜΕ περιστατικά ώπου κάποιο "αδέσποτο" ή "αδέσποτο - δεσποζόμενο" (άλλη κατηγορία αυτή, πρόκειται για αδέσποτα ζώα ευρισκόμενα στον δρόμο, τα οποία κάποιοι "φιλόζωοι" γείτονες, φροντίζουν, αλλά αν τυχόν επιτεθούν σε κάποιον περαστικό παριστάνουν ότι δεν τα γνωρίζουν!) επιτίθεται ή τραυματίζει κάποιον άνθρωπο, όπως συνέβη και στην περίπτωση της παρακάτω είδησης: https://www.cnn.gr/ellada/story/324315/gaydos-sto-nosokomeio-gynaika-epeita-apo-epithesi-apo-rotvailer?utm_term=Autofeed&utm_medium=Social&utm_source=Facebook#Echobox=1660289053 Αναρωτήθηκαν μήπως όλοι αυτοί για το πως αισθάνονται όσοι εργάζονται στον δρόμο, ως διανομείς εντύπων, αλληλογραφίας, φαγητού καθώς και σε άλλα επαγγέλματα όταν συναντούν κάποιο "αδέσποτο" ή "αδέσποτο - δεσποζόμενο" και για να συνεχίσουν την πορεία τους, αν δεν τους επιτεθεί πρέπει να σκαρφιστούν κάποια... πατέντα; Σε κάθε περίπτωση, για να αντιμετωπιστεί το συγκεκριμένο πρόβλημα, απαιτείται περισσότερη σύνεση και ιδιαίτερη σκέψη πριν κάποιος αποφασίσει να αναλάβει την φροντίδα ενός ζώου, αφού τα παραδείγματα (πραγματικής) κακοποίησης και εγκατάλειψης των κατοικιδίων - "παιχνιδιών", στην Ελληνική επικράτεια είναι πάρα πολλά.