Άρθρο γνώμης: 57 οικογένειες ένωσαν την ποικιλοτρόπως διχασμένη Ελληνική κοινωνία

Σύσσωμη και δυναμική ήταν η παρουσία της Ελληνικής κοινωνίας στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας με αφορμή την συμπλήρωση δύο ετών από την σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη. Στο πλαίσιο αυτό η 28η Φεβρουαρίου του 2025 καταγράφεται στην ιστορία ως η ημέρα κατά την οποία έλαβαν χώρα οι μεγαλύτερες λαϊκές κινητοποιήσεις, αν όχι από καταβολής Ελληνικού κράτους, σίγουρα της μεταπολίτευσης.
Συγκεκριμένα χιλιάδες πολίτες σε ολόκληρη την επικράτεια, αλλά και στο εξωτερικό, όπου υπάρχουν πυρήνες της Ελληνικής ομογένειας συγκεντρώθηκαν μετά από κάλεσμα των συγγενών θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη τον Φεβρουάριο του 2023. Αίτημα τους η απονομή δικαιοσύνης και η τιμωρία όλων όσων ευθύνονται για μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της χώρας. Μια τιμωρία η οποία επ ουδενί δεν πρέπει να περιοριστεί μόνο στον μοιραίο σταθμάρχη της Λάρισας, αλλά και σε όσους δια των πράξεών ή των παραλήψεων στους τους συνετέλεσαν στην διαχρονική απαξίωση του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας. Ακόμα οι επί δύο έτη χειρισμοί από μέρους των αρμόδιων-αναρμοδίων αρχών στην διαλεύκανση της υπόθεσης έχουν συμβάλει στην ευρεία κοινωνική πεποίθηση ότι επιχειρήθηκε από μέρους τους συγκάλυψη ή και απόκρυψη της αλήθειας γύρω από αυτή.
Τα παραπάνω οδήγησαν το ανθρώπινο "ποτάμι" χιλιάδων ετερόκλητων ανθρώπων να ξεχυθεί στους δρόμους, διεκδικώντας δικαιοσύνη για τα θύματα της τραγωδίας σιδηροδρομικής τραγωδίας. Φυσικά δεν έλειψαν και ελάχιστες περιπτώσεις όπου σημειώθηκαν βίαια επεισόδια, τόσο στην Αθήνα, με τους "γνωστούς-άγνωστους" να επιτίθενται προκλητικά προς τους αστυνομικούς με ενδεχόμενο στόχο την ανταπάντηση και εν τέλει την γενικευμένη σύρραξη, όσο και στην Θεσσαλονίκη όπου μαυροφορεμένοι διαδηλωτές ανίκανοι να αποδεχθούν την "άλλη" άποψη επιτέθηκαν σε συνδιαδηλωτές τους που κρατούσαν Ελληνικές σημαίες. Παρόλα αυτά οι εν λόγω παραφωνίες επεισοδίων δεν κατάφεραν να αμαυρώσουν το τελικό κοινό μήνυμα προς την εκτελεστική και δικαστική εξουσία, των συμμετεχόντων στις πολυπληθείς διαδηλώσεις.

Μάλιστα η μαζική η παρουσία τόσων πολλών ετερόκλητων μεταξύ τους ανθρώπων στο ίδιο σημείο και για τον ίδιο σκοπό ήταν ιδιαίτερα ελπιδοφόρα και συγκινητική, με άπαντες να παραμερίζουν τις οποίες ιδεολογικές και άλλες διαφορές τους προς χάριν αυτό του σκοπού. Έτσι στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας μπορούσε κάποιος να δει δεξιούς δίπλα σε αριστερούς, συντηρητικούς δίπλα σε προοδευτικούς, ιερείς δίπλα σε φεμινίστριες, κεντρώους, φιλελεύθερους, αναρχικούς, αντιεξουσιαστές και απολίτικους. Ένα πλήθος όλων των ηλικιών και μορφωτικών επιπέδων, ανθρώπους διαφορετικών θρησκειών, αλλά και με διαφορετικές ιδεολογικές καταβολές. Με απλά λόγια ολόκληρη η Ελληνική κοινωνία ήταν εκεί, με ένα θαυμαστό και άξιο ιδιαίτερης μνείας πνεύμα ενότητας, αφού δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις στην ιστορία που ο διχασμός σκιάζει κάθε πτυχή της κοινωνικής και πολιτικής ζωής του τόπου.

Εν κατακλείδι επισημαίνεται ότι βασικός συντελεστής αυτής της ενότητας, δεν ήταν κάποιος φορέας ή πολιτικό πρόσωπο, ούτε κάποια πολιτική ιδεολογία. Η συγκεκριμένη συσπείρωση της Ελληνικής κοινωνίας προήλθε από την βαθιά πεποίθηση όλων ανεξαιρέτως στον θεσμό της οικογένειας ως κορυφαίο ιδανικό. Εξάλλου πρωτεργάτες του "κινήματος των Τεμπών", είναι οι συγγενείς των θυμάτων. Δηλαδή πατεράδες, μανάδες, αδέρφια όλων εκείνων που έχασαν την ζωή τους επιλέγοντας απλά να ταξιδέψουν με τρένο. Τέλος αξίζει να σημειωθεί πως οι περιπτώσεις συγκεντρώσεων που ήταν παρούσα σύσσωμη η Ελληνική κοινωνία είναι αυτές που ταυτίζονται με υψηλά ιδανικά, όπως η πατρίδα (συγκεντρώσεις για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας), η θρησκεία ορθότερα πίστη (συγκεντρώσεις για την αναγραφη του θρησκεύματος επί Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου) και η οικογένεια (συγκεντρώσεις αφορμή ένα δυστύχημα στο οποίο ορισμένες οικογένειες έχασαν μέλη τους). Πρόκειται για ιδανικά τα οποία βάλλονται ποικιλοτρόπως από υπερεθνικές ελίτ που θέλουν τις κοινωνίες ως πολτοποιημένες μάζες, επομένως εύκολα ελεγχόμενες. Κι αν το γεγονός ότι το συγκεκριμένο τρίπτυχο χρησιμοποιήθηκε με προβληματικό τρόπο από το καθεστώς των συνταγματαρχών, αυτό δεν δύναται να καταργήσει την αξία των συγκεκριμένων ιδανικών.

Σχόλια