Με τις Ευρωεκλογές να έχουν ολοκληρωθεί, μοιραία έρχεται η ώρα των συμπερασμάτων που προέκυψαν στο πολιτικό σκηνικό.
Πρόκειται για μια εκλογική αναμέτρηση στην οποία το κυβερνών κόμμα να έχει υποστεί μια πολιτική ήττα, παρά το γεγονός ότι δεν κινδυνεύει η διακυβέρνηση της χώρας. Ωστόσο όπως προκύπτει από τις διάφορες δηλώσεις εκπροσώπων τόσο της Ελληνικής Κυβέρνησης όσο και του κυβερνώντος κόμματος, φαίνεται πως δεν έχουν λάβει το μήνυμα της κάλπης, μάλιστα από αυτές προκύπτει ότι διαφορετικός μύνημα εστάλη από τους ψήφο και διαφορετικό ελήφθη από την Ελληνική Κυβέρνηση.
Συγκεκριμένα τα συμπεράσματα που προέκυψαν από τις Ευρωεκλογές είναι τα ακόλουθα:
1) Οι λαοί της Ευρώπης ανάμεσα τους και οι Έλληνες ΔΕΝ επιθυμούν την ομοσπονδιοποίηση της ΕΕ, αλλά την Ευρώπη των Εθνών-Κρατών.
2) Οι λαοί της Ευρώπης ανάμεσα τους και οι Έλληνες έδειξαν πως αποστρέφονται τις αποδομητικές ατζέντες και μόδες, επιθυμώντας επιστροφή της Ευρώπης στις διαχρονικές αξίες της.
3) Η δημοσιογραφική δεοντολογία στα εγχώρια τηλεοπτικά ΜΜΕ έχει πάει περίπατο, καθώς στις τηλεοπτικές εκπομπές υπερεκπροσωπείται το κυβερνών κόμμα σε αντίθεση με τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
4) Αντιμετωπίζονται ως αποδιοπομπαίοι τράγοι τα κόμματα του συντηρητικού χώρου, χαρακτηριζόμενα με ποικίλες αρνητικά φορτισμένες εκφράσεις, μια κατάσταση που αποτελεί στρέβλωση κάθε πολιτικής λογικής.
Τέλος εντύπωση προκαλεί ένας απολιτίκ ελιτισμός που εκπορεύεται από μερίδα των πολιτών, οι οποίοι απαξιώνουν τις επιλογές τους εκλογικού σώματος. Πρόκειται για το γεγονός ότι πολλοί από τους νεοεκλεγέντες Ευρωβουλευτές είναι ειτε προβεβλημένα μέσω της τηλεόρασης, είτε χωρίς ιδιαίτερες περγαμηνές πρόσωπα, με την σε βάρος τους "κατηγορία" μα αποτελείται η "κατά την κρίση" των "σοφών" ψηφοφοριών αγνοία τους αναφορικά με τα πολιτικά ζητήματα και με τα ζητήματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Πράγματι αυτά μοιάζουν με σημαντικά μειονεκτήματα για έναν Ευρωβουλευτή, ωστόσο η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η πολιτική είναι η ενασχόληση με "τα ζήτημα της πόλης", δηλαδή με τα "κοινά" και αποτελεί δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση κάθε ανθρώπου ως "πολιτικού όντος" και όχι προνόμιο μιας κάστας ή μιας ελίτ ανθρώπων. Επομένως ας μάθουν άπαντες να μην κρίνουν κάποιον προτού τον ακούσουν και προτού διαπιστώσουν το έργο του
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου