Βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας ετοιμάζεται να πυροδοτήσει η Ελληνική κυβέρνηση, με την πρόθεση της να θεσμοθετήσει δυνατότητα "γάμου" μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου. Όπως έχει γίνει αντιληπτό πρόκειται για μια επιλογή η οποία προκαλεί αντιδράσεις σε όλες τις εκφάνσεις της Ελληνικής κοινωνίας, στο πολιτικό σύστημα, ακόμα και εντός του κυβερνώντος κόμματος και της βάσης των ψηφοφόρων του. Παρόλα αυτά ο Πρωθυπουργός της χώρας φαίνεται αποφασισμένος να προχωρήσει προς αυτή την κατεύθυνση, επιστρατεύοντας μάλιστα σε σχετική του συνέντευξη ποικίλα, σχετικά αίολα, επιχειρήματα, ακόμα και επίκληση στο συναίσθημα. Στο διάστημα που ακολούθησε, εκ των πραγμάτων με κυβερνητική ευθύνη, η επιρρεπής στον διχασμό Ελληνική κοινωνία διχάστηκε για μια ακόμα φορά. Μάλιστα ο δημόσιος διάλογος σε επίπεδο ΜΜΕ για το ζήτημα ήταν μάλλον προσχηματικός σε αφού ούτε λίγο ούτε πολύ όσοι τάσσονται κατά αυτής της κυβερνητικής επιλογής, αυτομάτως χαρακτηρίζονται από τους διάφορους "διαμορφωτές κοινής γνώμης" ως ομοφοβικοί (πραγματικά αστείος χαρακτηρισμός), ρατσιστές και άλλα πολλά "κοσμιτικά επίθετα".
Ωστόσο προκαλεί εντύπωση για ποιόν λόγο να επιθυμεί μια κυβέρνηση που πριν λίγους μόλις μήνες εκλέχθηκε με ένα μεγάλο εκλογικό ποσοστό στην δεύτερη θητεία της, να θεσμοθετήσει κάτι με το οποίο η συντριπτική πλειοψηφία της Ελληνικής κοινωνίας διαφωνεί. Η απάντηση στο ερώτημα είναι απλή. Η Ελληνική κυβέρνηση σύρθηκε σε αυτή την επιλογή, κατόπιν άσκησης lobbying από ομάδες ΛΟΑΤΚΙ - "δικαιωματιστών". Ίσως και από φόβο μήπως χαρακτηριστεί λιγότερο "προοδευτική" σε αντίθεση με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος πληρεί και ι ίδιος τα "επιθυμητά" από το ΛΟΑΤΚΙ lobby. Σε κάθε περίπτωση το εν λόγω νομοσχέδιο βρίσκεται πλέον ενώπιον του Ελληνικού Κοινοβουλίου με τους βουλευτές της χώρας να καλούνται να αποφασίσουν αν θα υπερασπιστούν τις αξίες πάνω στις οποίες δομείται η Ελληνική κοινωνία ή αν στο όνομα του "δικαιωματισμού" θα τις θυσιάσουν στον βωμό της αποδόμησης. Άλλωστε γύρω από αυτά τα ζητήματα βρίσκεται συγκεντρωμένη ατζέντα (woke ατζέντα), που ιδίως τα τελευταία χρόνια προωθείται επιμελώς, ακόμα και από άτομα και θεσμούς κύρους (βλ. εξαιρετική ανάλυση) Στο πλαίσιο αυτό παρακάτω παρατίθεται το εν λόγω νομοσχέδιο της αποδόμησης, το οποίο θα επιχειρηθεί να αποδομηθεί, άρθρο προς άρθρο. Επισημαίνεται πως για αυτή την αποδόμηση της αποδόμησης, δεν θα χρησιμοποιηθούν θεολογικά επιχειρήματα καθώς, η ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος έχει καλύψει πλήρως και με εξαιρετικό τρόπο το ζήτημα. Άλλωστε διαβάζοντας κανείς το νομοσχέδιο δεν χρειάζεται να έχει ιδιαίτερες επιστημονικές γνώσεις προκειμένου να το αποδομήσει. Προς αυτή την κατεύθυνση αρκούν μόνο επιχειρήματα κοινής λογικής και φυσικοί νόμοι.
Επισημαίνεται ακόμα πως δεν τίθεται θέμα υπέρβασης κάποιας ανισότητας λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού με το παρόν νομοσχέδιο, αφού ως πτυχή του ιδιωτικού βίου κάθε ανθρώπου δεν συντρέχει κανένας λόγος διακρίσεων εξαιτίας αυτής. Αυτό εξάλλου αποδεικνύεται και από την ανθρωπογεωγραφία της showbiz και των σχετικών εκπομπών στα ΜΜΕ. Επιπλέον τυχόν νομικά ζητήματα της συμβίωσης δύο ατόμων του ίδιου φύλου ρυθμίζονται από το θεσμοθετημένο ήδη σύμφωνο συμβίωσης. Το δε επιχείρημα ότι με την θεσμοθέτηση "γάμου" θα προστατευτούν τα παιδιά που υπάρχουν μέσα σε τέτοιες διαπροσωπικές σχέσεις αποτελεί ξεκάθαρη επίκληση στο συναίσθημα, καθώς αυτά τα παιδιά δια θέτουν και δεύτερο βιολογικό γονέα εκτός της εκτός ανθρώπινης φυσιολογίας σχέσης του ενός γονέα τους. Αλλά και στην περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο δεν υπάρχει άλλος βιολογικός γονέας, υπάρχει κάλιστα η δυνατότητα με κάποια νομική σύμβαση (ιδιωτικό συμφωνητικό) να αναλάβει την κηδεμονία οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο επιθυμεί ο βιολογικός γονέας, όπως έχει αναδειχθεί από ειδικούς κατά το προηγούμενο διάστημα.
Αναλυτικότερα οι υποστηρικτές του νομοσχεδίου ισχυρίζονται πως αυτό επιχειρεί να φέρει την "ισότητα στον γάμο". Πρόκειται για ένα εντελώς άστοχο επιχείρημα αφού ο γάμος δεν είναι δικαίωμα, αλλά μυστήριο σε Θεολογικό επίπεδο και θεσμός σε κοινωνικό και νομικό. Αν ήταν δικαίωμα σε μια τέτοια περίπτωση θα έπρεπε το κράτος να το "εξασφαλίζει" για όλους τους άγαμους πολίτες του!
Συγκεκριμένα στο Άρθρο 1 γίνεται αναφορά ότι:
"Ο παρών νόμος αποσκοπεί στη διασφάλιση της αρχής της ισότητας, μέσω της επέκτασης της δυνατότητας σύναψης γάμου και σε πρόσωπα του ιδίου φύλου και στην ενίσχυση της προστασίας από διακρίσεις, προς την κατεύθυνση της υλοποίησης της Εθνικής Στρατηγικής για την Ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+." Ως προς αυτό επισημαίνεται πως δεν νοείται "γάμος" μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου καθώς ένα τέτοιο αξίωμα αντιτάσσεται στην βιολογία, σύμφωνα με την οποία υπάρχουν δύο φύλα, τα οποία ενώνονται για να ανα-παραχθεί το ανθρώπινο είδος και να συνεχίσει να υπάρχει στον πλανήτη γη. Στο πλαίσιο αυτό επισημαίνεται η φυσική συμπληρωματικότητα των δύο φύλων. Παράλληλα το ίδιο το νομοσχέδιο ομολογεί ότι συντάχθηκε κατόπιν άσκησης lobbying από την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα.
Εν συνεχεία με το Άρθρο 4 γίνεται αναφορά στην παρ. 3 του άρθρου 1505 του Αστικού Κώδικα, "περί του επωνύμου των τέκνων, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: Επώνυμο των τέκνων: Οι γονείς υποχρεούνται να έχουν προσδιορίσει το επώνυμο των τέκνων τους με κοινή αμετάκλητη δήλωση τους. Η δήλωση γίνεται πριν από το γάμο, είτε σε συμβολαιογράφο, είτε στο λειτουργό, ενώπιον του οποίου θα τελεσθεί ο γάμος. Ο λειτουργός οφείλει να ζητήσει τη σχετική δήλωση.". Με αυτές τις τροποποιήσεις καταργείται η μορφή της οικογένειας ως συνεκτικού στοιχείου της κοινωνίας. Η οικογένεια είναι σύνθετη λέξη αποτελούμενη από τις λέξεις οίκος+γένος και περιλαμβάνει τους γονείς και τα παιδία ως παράγωγα των γονέων τους, κάτι που για βιολογικούς λόγους είναι αδύνατον να συμβεί μεταξύ δύο προσώπων του ίδιου φύλου. Τυχόν περιπτώσεις μονονεϊκών είτε λόγω χηρείας είτε λόγω διαζυγίου οικογενειών, καθώς και υιοθετημένων παιδιών, αποτελούν εξαιρέσεις και επ ουδενί κανόνα με βάση τους φυσικούς και βιολογικούς νόμους.
Τα Άρθρα 5, 6,7 και 8 Αποτελούν συγκαλυμμένη θεσμοθέτηση παρένθετης μητρότητας. Παράλληλα εισάγεται σιωπηρός η αντικατάσταση των εννοιών "πατέρας" και "μητέρα" με τις έννοιες "γονέας 1, 2 κ.ο.κ." τ
Αντίστοιχα και τα Άρθρα 9 και 10 τα οποία θεσμοθετούν δια της πλαγίας οδού της παρένθετης μητρότητας (ή μητρότητας σε παρένθεση), αφού με αυτή την ρύθμιση ζευγάρια ατόμων του ίδιου φύλου θα δύνανται να συνάπτουν "γάμους" εντός Ελλάδας και "υιοθεσίες" σε άλλες χώρες (και) της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Απλούστερα πρόκειται για ορθάνοιχτο "παραθυράκι" νομιμοποίησης της εμπορικής εκμετάλλευση του γυναικείου σώματος και αναγνώρισης του στην Ελλάδα δια της πλαγίας οδού."Γάμοι Ελλήνων που τελέστηκαν στο εξωτερικό με πρόσωπα του ίδιου φύλου πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος σύμφωνα με το δίκαιο του τόπου τέλεσής τους θεωρούνται υποστατοί από τη στιγμή που έγιναν σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. Σχέση γονέα ή γονέων και τέκνου που έχει καταχωριστεί σε δημόσια έγγραφα ή δικαστική απόφαση τρίτης χώρας αναγνωρίζεται στην Ελλάδα, τηρουμένων και των διατάξεων για την αναγνώριση δικαστικών αποφάσεων όπου αυτή είναι απαραίτητη, ανεξαρτήτως του φύλου του ενός ή των δύο γονέων και της πρόβλεψης ή μη του τρόπου δημιουργίας της ως άνω σχέσης στο εσωτερικό δίκαιο. Δημόσια αρχή, δικαστήριο ή τρίτος δεν δύναται να αντιταχθεί στην αναγνώριση της γονεΐκής σχέσης του πρώτου εδαφίου που έχει δημιουργηθεί στο εξωτερικό ή στις συνέπειες από την αναγνώριση αυτή, ειδικώς στην περίπτωση υιοθεσίας από συζύγους του ίδιου φύλου ή υιοθεσίας του παιδιού του ενός συζύγου από τον άλλο σύζυγο του ίδιου φύλου που έχει τελεστεί στο εξωτερικό κατά το δίκαιο του τόπου τέλεσης της, η υιοθεσία αναγνωρίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, από τον χρόνο που έγινε, με την επιφύλαξη του άρθρου 23 του Αστικού Κώδικα." "Τέλος τα υπόλοιπα άρθρα του συγκεκριμένου νομοσχεδίου περιλαμβάνουν γενικότητες και λεπτομέρειες καθώς αναφέρονται σε τυπικά ζητήματα.
Εν κατακλείδι με την παραπάνω νομοθετική πρωτοβουλία να βρίσκεται ένα βήμα πριν την θεσμοθέτηση της από το Ελληνικό Κοινοβούλιο μοιραία αναμένεται να κλιμακώθουν και οι αντιδράσεις σχετικά με αυτό. Το μόνο που τελικά επιτυγχάνεται είναι ο διχασμός της Ελληνικής κοινωνίας. Παράλληλα οι ίδιοι οι "δικαιωματιστές" με αυτές τους τις διεκδικήσεις και την εμμονή στην έννοια της "διαφορετικότητας" στην πραγματικότητα οι ίδιοι δημιουργούν διακρίσεις σε βάρος των όσων δήθεν υπερασπίζονται. Ως απόδειξη για αυτό αρκεί η αναφορά στην ουδετεοποίηση της γλώσσας για ορθοπολιτικούς λόγους, τάση που εν τη γενέσει της μοιάζει γελοία. Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι ο σεβασμός στην ιδιαιτερότητα της προσωπικότητας κάθε ανθρώπου είναι σεβαστός, όμως δεν δύναται σε καμία περίπτωση οι οποίες εξαιρέσεις που υπάρχουν ως επιβεβαίωση του κανόνα, να θεσμοθετηθούν ως κανόνας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου