Άρθρο γνώμης: Φταίει η κακή η (χ)ώρα!

    Μια εβδομάδα μετά, την εγχώρια ειδησεογραφία συνεχίζει να απασχολεί δικαίως, το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών. Τα βασικά θέματα της επικαιρότητας είναι τα αίτια του δυστυχήματος και η αναζήτηση των ευθυνών. Επιτόπια ρεπορτάζ, αναλύσεις των αιτίων της τραγωδίας, επίσημες ανακοινώσεις και εξαγγελίες, σχόλια, διαμαρτυρίες στα γήπεδα και φυσικά διάχυτη θλίψη και οργή για το συγκεκριμένο γεγονός. Τα τελευταία φανερώνονται και από τις συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν, σε αρκετές μεγάλες πόλεις της χώρας. Ένα από τα συνθήματα μεταξύ των διαδηλωτών, αποτέλεσε και ένα εύστοχο λογοπαίγνιο της φράσης "ήταν η κακή η ώρα", που ανέφερε στην απολογία του ο σταθμάρχης της Λάρισας, με την μετατροπή του ως "ήταν η κακή η (χ)ώρα". Η τραγικότητα της συγκεκριμένης φράσης έγκειται στο γεγονός ότι αποτελεί την βαθύτερη αιτία της κάθε παθογένειας του Ελληνικού κράτους.
    Το συμβάν στα Τέμπη ανέδειξε με τον τραγικότερο τρόπο τις μακροχρόνιες παθογένειες του Ελληνικού σιδηροδρόμου αλλά και ευρύτερα του δημοσίου τομέα. Όπως καταγράφηκε σε διάφορα ρεπορτάζ, ο τρόπος με τον οποίο ο συγκεκριμένος σταθμάρχης βρέθηκε σε αυτό το αξίωμα, ελέγχεται για την διαφάνεια του, ενώ ερωτήματα προκαλεί και ο τρόπος με τον οποίο ο προϊστάμενος του εξασφάλισε "αναρρωτική άδεια", καθώς και ο τρόπος με τον οποίο εναλλάσσονταν οι βάρδιες στο σταθμαρχείο Λάρισας. Επομένως το "κλειδί" είναι η έννοια "μέσο", στην απλούστερη εκδοχή της "κοινωνικές επαφές". Όλα αυτά φανερώνουν μια αδιαφανή υπηρεσία, της οποίας οι κανόνες τηρούνται κατά το δοκούν. Ενώ σκιές υπάρχουν και σχετικά με τις ευθύνες της εταιρίας διαχείρισης του μεταφορικού έργου.
        Το αποτέλεσμα είναι, στο πλαίσιο της γενικής οργής, η κοινή γνώμη, συχνά και όχλος να στρέφεται κατά είτε του δημοσίου είτε του ιδιωτικού τομέα γενικά και αόριστα, είτε κατά του με συνέπεια, κατά την προσφιλή Ελληνική συνήθεια, να προκύπτει διχασμός ανάμεσα στους υπέρμαχους δημοσίου και ιδιωτικού τομέα αντίστοιχα. Ένα άλλο στοιχείο στην συγκεκριμένη υπόθεση, αποτελεί αυτό της χειροκίνητης διαδικασίας ελέγχου των συρμών. Με ορισμένους να  ζητούν περισσότερη αυτοματοποίηση για την αποτροπή των "ανθρωπίνων λαθών". 
    Ακόμα αξίζει να σημειωθεί ότι υπήρξαν ορισμένες τοποθετήσεις στα Μ.Μ.Ε. οι οποίες στον βωμό μιας τυχόν εξυπηρέτησης σκοπιμοτήτων, προβαίνουν σε μετατροπή του μοιραίου σταθμάρχη σε αποδιοπομπαίο τράγο. Κάτι τέτοιο συμβάλει στην στοχοποίηση των Μ.Μ.Ε. συνολικά από την απαίδευτη, λόγω του διαχρονικά προβληματικού εκπαιδευτικού συστήματος, κοινή γνώμη. Με συνέπεια την ανάδυση φαινομένων λαϊκισμού.
    Επιπλέον το συγκεκριμένο συμβάν, εξανάγκασε την κυβέρνηση της χώρας να παρέμβει προκειμένου να εξασφαλιστεί η ασφάλεια των σιδηροδρομικών μεταφορών. Ωστόσο η λύση την οποία εξήγγειλε, μπορεί να εξασφαλίζει μεγαλύτερη ασφάλεια (δύο σταθμάρχες σε κάθε βάρδια), αλλά όχι υποβαθμίζει αντί να αναβαθμίζει τις υποβαθμισμένες σιδηροδρομικές υποδομές της χώρας, αφού αναμένεται να μειωθούν δρομολόγια, σταθμοί και προσωπικό! Η συγκεκριμένη επιλογή ομοιάζει αντίστοιχες στον αθλητικό τομέα. Εκεί αρμόδιοι φορείς, εξαιτίας της έλλειψης οικονομικών πόρων, μετατρέπουν εθνικές κατηγορίες σε "τουρνουά" και "κλειστές λίγκες", αντί να προβούν σε αναβάθμιση του παρεχόμενου αθλητικού προϊόντος.
    Συνοψίζοντας πράγματι "η κακή η (χ)ώρα" μπορεί να θεωρηθεί ως η αιτία των παθογενειών του που επικρατούν σε αυτή. Όχι γενικά και αόριστα, αλλά συγκεκριμένα. Οι ευθύνες κατανέμονται, τηρουμένων των αναλογιών, σε όσους άσκησαν και ασκούν διοίκηση στην χώρα διαχρονικά, καθώς εξαιτίας της αδράνειας, της αδιαφορίας και των παραλείψεων τους, συνέβαλλαν στην στασιμότητα της χώρας. Παράλληλα όμως μέρος των ευθυνών ανήκει και στους πολίτες, οι οποίοι  προτάσσουν το ατομικό συμφέρον αντί της κοινωνικής ευημερίας. Με την εφαρμογή αυτού είτε στις πολιτικές επιλογές, είτε στην καθημερινή συμπεριφορά απέναντι στον δημόσιο χώρο. Καταλήγοντας το βέβαιο είναι ότι η χώρα, ως φυσική και ιστορική τοποθεσία, δεν δύναται να ευθύνεται για οτιδήποτε, αφού οι υπεύθυνοι είναι αποκλειστικά τα φυσικά πρόσωπα και οι επιλογές τους.

Πηγές φωτογραφιών:
1) Προσωπικό αρχείο
2) www.inpaok.gr

Σχόλια