Άρθρο γνώμης: Πόσες πόλεις έχει η Ελλάδα;

     Το συγκεκριμένο ερώτημα προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη προηγούμενο άρθρο με τίτλο "Όμορφες αλλά παρατημένες πόλεις", αλλά και κατόπιν παρατήρησης τόσο του χάρτη όσο και της διοικητικής διαίρεσης της Ελλάδας. Πόσες και κυρίως ποιες είναι τελικά αυτές οι πόλεις;

      Προκειμένου να απαντηθεί, υπενθυμίζεται η διάκριση των εννοιών "επαρχία" και "περιφέρεια" που πραγματοποιήθηκε στο προαναφερθέν άρθρο. Συνοπτικά ως "επαρχία" καλείται το σύνολο των χωριών της χώρας, με τον θάνατο της ώπου δεν έχει επέλθει να θεωρείται προδιαγεγραμμένος. Από την άλλη η έννοια "περιφέρεια" χαρακτηρίζει τις πόλεις της Ελληνικής επικράτειας πλην της πρωτεύουσας Αθήνας. Επιπλέον αξίζει να αναφερθεί και η διοικητική διαίρεση της χώρας. Κατά το παρελθόν η διοικητική διαίρεση της χώρας γινόταν από πρόγραμμα "Καποδίστριας", σύμφωνα με το οποίο αυτή διαιρούνταν σε νομούς, δήμους και κοινότητες. Ωστόσο αυτό άλλαξε τις τελευταίες δυο δεκαετίες με το πρόγραμμα "Καλλικράτης" αρχικά, με το οποίο καταργήθηκαν οι κοινότητες και προέκυψαν μεγαλύτεροι σε έκταση και πληθυσμό δήμοι. Σε αρκετές περιπτώσεις αυτή η επιλογή είχε θετικό αντίκτυπο καθώς με δεδομένο την διαρκώς μειούμενη πληθυσμιακά επαρχία η δημιουργία ισχυρών περιφερειακών πόλεων ήταν η μόνη λύση. Παρόλα αυτά σε ορισμένες περιπτώσεις αυτή η επιλογή έγινε με "Αθηνοκεντρικό" σχεδιασμό, αγνοώντας τις τοπικές ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής, ενώ μερικοί από τους δήμους που προέκυψαν μόνο χαρακτηριστικά πόλης δεν είχαν είχαν αφού αποτελούν γιγάντιες διοικητικές δομές και όχι πόλεις. Αυτό επιχειρήθηκε να διορθωθεί με το πρόγραμμα "Κλεισθένης", το οποίο δυστυχώς αποτέλεσε μια αποσπασματική προσπάθεια, καθώς το πρόβλημα σε αρκετές περιπτώσεις παραμένει. Ακριβέστερα σύμφωνα με το πρόγραμμα "Καποδίστριας", η χώρα διαιρούνταν σε 13 περιφέρειες, 51 νομούς και 1.033 δήμους και κοινότητες καταργώντας τον αναχρονιστικό πλέον θεσμό των επαρχιών, ενώ σύμφωνα με το πρόγραμμα "Καλλικράτης" μετά την κατάργηση των νομών, διαιρείται πλέον σε 13 περιφέρειες 332 δήμους, με το πρόγραμμα "Κλεισθένης" απλά να το τροποποιεί σε ορισμένες περιπτώσεις.

    Όπως γίνεται αντιληπτό ο αριθμός των δήμων-πόλεων που προβλέπονταν στο προηγούμενο πρόγραμμα διοικητικής διάρθρωσης της χώρας, είναι πράγματι υπερβολικά μεγάλος για τα δεδομένα της χώρας. Στον αντίποδα αυτός που προβλέπεται στο ισχύον πρόγραμμα, ακόμα και μετά την (έστω) μερική τροποποίηση του, αν και αισθητά συμπυκνωμένος, σε ορισμένες περιπτώσεις δημιουργεί προβλήματα και προκαλεί αδικίες σε βάρος των περιφερειακών πόλεων. Ύστερα από όλα τα παραπάνω οδηγούμαστε στο συμπέρασμα, σύμφωνα και με την Αριστοτελική αρετή της μεσότητας, ότι ο αριθμός των πόλεων βρίσκεται ανάμεσα στον αριθμό των δήμων που προτείνουν οι δύο διοικητικές διαιρέσεις της χώρας. Συγκεκριμένα η Ελληνική επικράτεια περιλαμβάνει 546 πόλεις-εν δυνάμει δήμους. Ο αριθμός αυτός καθορίζεται με βάση έναν συνδυασμό κριτηρίων. Αυτά είναι γεωγραφικά, ιστορικά, πολιτισμικά, κοινωνικοπολιτικά, οικονομικά και διοικητικά. Παράλληλα καθοριστικό ρόλο στην διάκριση των πόλεων διαδραματίζουν τα συνεκτικά στοιχεία μεταξύ των πολιτών, τα οποία τους καθιστούν ως τέτοιους αντί για απλά "κατοίκους", όπως αναφέρεται και σε άλλο άρθρο "Είμαστε κάτοικοι ή πολίτες των πόλεων μας;". Ένας από αυτούς τους συνεκτικούς παράγοντες μιας πόλης είναι και ο αθλητισμός. Μια πεποίθηση η οποία επιβεβαιώνεται από την ίδια την πραγματικότητα σε επίπεδο επαγγελματικού και ημιεπαγγελματικού αθλητισμού, αφού δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι ίδιοι οι σύλλογοι για ευνόητους λόγους, εστιάζουν στο μότο "μια πόλη μια ομάδα". Μια αντίληψη για όλους τους προαναφερθέντες λόγους θεμιτή και απόλυτα λογική. Αντ' αυτής όμως και εξαιτίας της οπαδικής φόρτισης της ως έννοιας προτείνεται το μότο "κάθε πόλη μια ομάδα".

    Σχηματικά το συγκεκριμένο συμπέρασμα παρατίθεται και στο σχετικό εποπτικό υλικό (χάρτες) του παρόντος άρθρου. Επιπλέον επισημαίνεται ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, τα σήματα των ομάδων που τοποθετήθηκαν στον χάρτη είναι ενδεικτικά καθώς αυτό που προτείνεται είναι η συσπείρωση των δυνάμεων των πολλών και μικρών ομάδων εντός μιας πόλης με την δημιουργία ισχυρότερων και ανταγωνιστικότερων σε Εθνικό και όχι μόνο επίπεδο.