Άρθρο γνώμης: Καταδικάζουμε τις διακρίσεις... Ώπα γράψε λάθος...

* Το παρόν άρθρο γνώμης δημοσιεύτηκε για λογαριασμό το Greek Humans.
Κάποια από τα συστατικά στοιχεία της εποχής στην οποία ζούμε, του 21ου αιώνα είναι η πολυπολυτισμικότητα, η αποφυγή στερεοτύπων και η αποδοχή του “άλλου” όποιος κι αν είναι αυτός. Τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο, αυτό είναι δεδομένο. Υπάρχουν ορισμένες φορές όμως που η καθημερινή ζωή διαψευδει την θεωρία. Χαρακτηριστικό είναι ένα παράδειγμα από την πρόσφατη ειδησεογραφία έγινε γνωστή η είδηση για ένα καφέ στην Νέα Σμύρνη Αττικής στο οποίο ο υπεύθυνος του καταστήματος απαγόρευσε την είσοδο σε ηλικιωμένο (θα χαλούσε το image του καταστήματος μάλλον)! Αν μη τι άλλο κυκλοφορώντας κάποιος καθημερινά σε μια μεγαλούπολη, όπως είναι η Θεσσαλονίκη, θα συναντήσει αρκετά παρόμοια μικρά και καθημερινά σημάδια ρατσισμού, ξενοφοβίας, σεξισμού, κ.ο.κ., ενώ έιναι πιθανό αν όχι βέβαιο, να υπάρχουν παρόμοιες καταστάσεις και σε άλλες πόλεις. Παρατίθενται μόνο μερικά μόνο από τα παραδείγματα που μπορεί να συναντήσει κάποιος στην καθημερινότητα του όπως μια αγγελία για ελαιοχωματιστή “μπογιατζής Έλληνας”, το ευρέως διαδεδομένο σε αγγελία εργασίας “ζητείται πωλήτρια”, το οποίο σε ορισμένες περιπτώσεις παρουσιάζεται στην επαχθέστερη μορφή του “ζητείται νεαρή πωλήτρια”, άλλες αγγελίες εργασίας με έμφαση στο λεγόμενο “ασθενές φύλο” με τυχόν στερεότυπα, το υποκριτικό ενδιαφέρον για τα άτομα με αναπηρία το οποίο φτάνει μέχρι εκεί που δεν ξεβολεύει καταστάσεις και άλλα πολλά. Από όλα τα παραπάνω αναδεικνύεται η υποκρισία της σύγχρονης κοινωνίας. Δεν χρείαζεται μεγάλη αναζήτηση, όσοι εκφράζουν τέτοιες συμπεριφορές βρίσκονται δίπλα μας, στις καθημερινές επαφές μας, ίσως να είμαστε και εμείς οι ίδιοι σε κάποιες περιπτώσεις. Η στάθμευση μπροστά ή και πάνω σε ράμπες ΑΜΕΑ “γιατί που να τρέχουμε τώρα” είναι μια από αυτές, όπως και η μη πρόβλεψη από τους αρμοδίους τρόπων προσβασιμότητας στον δημόσιο χώρο για αυτούς τους ανθρώπους. Μια άλλη αφορά στο φαινόμενο της ανεργιάς και “στους ξένους που έρχονται και μας παίρνουν τις δουλείες”. Ακόμα μια αφορά στην ευδιαθεσία, η οποία συχνά φτάνει στα όρια της παρενόχλησης, μερίδας (αν όχι της πλειοψηφίας) εξ ημών των ανδρών όταν σερβίρονται τον καφέ τους από θυλική παρουσία.Άλλη μια σχετίζεται με το θέμα της εύρεσης εργασίας, ωπόύ αρκετοί εργοδότες για λόγους που αναφέρθηκαν και παραπάνω φαίνεται να προτιμούν για πρόσληψη το λεγόμενο “ασθενές φύλο”, μια κατάσταση πρωτίστως προσβλητική για το ίδιο το γυναικέιο φύλο. Επιπλέον δεν θα μπορούσαν να παραληφθουν και τυχόν διακρίσεις που αφορούν στον σωματότυπο καθώς και στον σεξουαλικό προσανατολίσμό. Συμπερασματικά το βέβαιο είναι ότι παρά τις καμπάνιες και τους συχνά πομπώδεις λόγους από διάφορους φορείς και οργανώσεις, οι στερεοτυπικές αντιλήψεις βρίσκονται μέσα στην κοινωνία και ο μόνος τρόπος για να εξαλειφθούν είναι μέσω της Παιδείας. Ωστόσο ωφείλουμε όλοι μας ως πολίτες να αντιμετωπίζουμε τον “άλλο” με αξιοπρέπεια και σεβασμό προς το πρόσωπο του.

Σχόλια