Άρθρο γνώμης: Ότι είναι νόμιμο είναι ηθικό;

Κυκλοφόρησε τις τελευταίες ημέρες στα ψηφιακά μέσα μια είδηση σχετικά με την δημιουργία μιας "κάψουλας υποβοηθούμενης αυτοκτονίας", της οποίας η κυκλοφορία κρίθηκε νόμιμη στην Ελβετία. Ομολογουμένως κάτι τέτοιο προκαλεί τόσο εντύπωση όσο κυρίως προβληματισμούς σχετικά με την χρησιμότητα και το ώφελος της, αν και παρόλα αυτά μερικοί από τους σχολιαστές του διαδικτύου την αντιμετώπισαν "χαχανίζοντας", δείγμα μάλλον αρνητικό, ενώ δεν είναι λίγοι και εκείνοι που θεωρούν ότι η συγκεκριμένη συσκευή θα μπορούσε να καταστεί λυτρωτική για ασθενείς με χρόνιες ανίατες παθήσεις. Ως εκ τούτου προκύπτουν ορισμένοι προβληματισμοί: Πόσο επιθυμητή είναι παρότρυνση άμεσα ή έμμεσα κάποιου να τερματίσει την ζωή του, δεν αποτελεί κάτι τέτοιο μια μορφή φόνου; Επιπλέον το συγκεκριμένο ζήτημα αγγίζει και τα όρια της ευγονικής, αλλά και τις απόψεις των "υπερανθρωπιστών". Πόσο επιθύμητος θα ήταν ένας κόσμος στον οποίο όλοι θα ήμασταν ίδιοι χωρίς ιδιαιτερότητες; Απάντηση σε αυτό αποτελεί το γεγονός ότι ο κόσμος θα ήταν μάλλον ανιαρός όπως εύκολα συμπεραίνεται μέσω ενός παιχνιδιού προσομίωσης ζωής με την εφαρμόγη σε αυτό διαφόρων cheats (κωδικών). Σε κάθε περίπτωση το βέβαιο είναι ότι η ζωή είναι το υπέρτατο αγαθό και κανένας δεν έχει δικαίωμα να την αφαιρέσει από κανέναν, αφού κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός ως πρόσωπο και αξίζει σεβασμό ανεξάρτητα από τις τυχόν ιδιαιτερότητες του.