Πρόκειται για ένα μόνο περιστατικό -από τα πολλά- όχι μόνο σε οπαδικό επίπεδο, αλλά γενικότερα στην Ελληνική κοινωνία, η οποία για μια ακόμα φορά "πέφτει από τα σύννεφα" ενώ έχουν εμφανιστεί και οι "καταδικάζουμε την βία από όπου και αν προέρχεται"∙ με την υποκρισία να περισσεύει!
Κατόπιν αυτών θέτουμε σε όλους αυτούς ορισμένα ερωτήματα:
Εσείς δεν είστε που βρίζετε στα γήπεδα και στα social media τους αθλητές, τους παράγοντες, τους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας, τους διαιτητές, καθώς και ολόκληρο το γενεαλογικό τους δέντρο;
Εσείς δεν είστε που παρακολουθείτε τους ράδιο - φονικούς και ιντερνετικούς παραγωγούς με τις ίντριγκες τους;
Εσείς δεν είστε που εύχεστε "καλή διάλυση" στην "μισητή" αντίπαλη ομάδα;
Εσείς "κύριοι" παράγοντες των ομάδων δεν είστε που σε κάθε "ανάποδό" σφύριγμα ξεκινάτε πόλεμο ανακοινώσεων κατά πάντων;
Εσείς δεν είστε που πιστεύετε το ρητό "η ομάδα να κερδίζει και όλοι οι άλλοι να πάνε να γ@@@ούν";
Ε, λοιπόν, όλοι εσείς είστε ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας!
Προφανώς και δεν είναι όλοι οι οπαδοί εγκληματίες, οι "άρρωστοι" είναι λίγοι.
Οι ομάδες (πρέπει να) εκφράζουν μια ιδέα ή μια τοπική κοινότητα και οι οπαδοί (πρέπει να) είναι η ψυχή τους, ένα αναπόσπαστο κομμάτι τους!
Μέσα από αυτό το τραγικό συμβάν:
1) Είναι αναγκαίο όλες οι ομάδες, από την διοίκηση μέχρι και τον τελευταίο οπαδό τους, να αντιληφθούν ότι οφείλουν την ύπαρξη και την πρόοδο τους στο γεγονός ότι υπάρχουν και εξελίσσονται και οι "άλλοι", οι "αντίπαλοι" τους. Αυτό σημαίνει ανταγωνισμός, έτσι γεμίζουν τα γήπεδα!
2) Οφείλουμε έστω και τώρα όλοι μας να αντιληφθούμε ότι ο "άλλος" δεν είναι εχθρός αλλά αντίπαλος!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου