Παρά την μεγάλη ανεργία στην χώρα μας και σε μια εποχή επαγγελματικής εξειδίκευσης, υπάρχουν μερικά επαγγέλματα όπως οι διανομές εντύπων τα οποία αντιμετωπίζονται από κάποιους με απαξίωση και υποτιμητικό τρόπο.
Σε αυτό το πλαίσιο επιχειρήσαμε να επικοινωνήσουμε με πρόσωπα τα οποία εργάζονται αυτή την περίοδο σε αυτό το επάγγελμα, προκειμένου μέσα από τις δικές τους μαρτυρίες και βιώματα να αναδείξουμε τις δυσκολίες τις οποίες αυτό έχει. Τα πρόσωπα τα οποία εργάζονται σε αυτό βρίσκονται κατά κύριο λόγο στο ξεκίνημα της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας, ενώ είναι αναμφισβήτητο το γεγονός ότι πρόκειται για μια περιστασιακή και για βιοποριστικούς λόγους εργασία.
Μία εξ αυτών ήταν και η Δήμητρα η οποία είπε:
«Δεν έχω πολύ εμπειρία, είχα δουλέψει σε voucher. Ήταν τρίμηνα και ήταν για εξαγωγικό εμπόριο και δοκιμαστικά είχα δουλέψει σε λάντζα επίσης.» ενώ στο συγκεκριμένο επάγγελμα βρίσκεται από τον Νοέμβριο μέχρι σήμερα, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν οι απαντήσεις τις για τους τρόπους διανομής τις δυσκολίες του εν λόγω επαγγέλματος:
«Νομίζω το πιο εύκολο είναι στα γραμματοκιβώτια και στο κουτί, εντάξει το πιο δύσκολο είναι όταν χτυπάς κουδούνι, αυτό ναι, γιατί δεν ξέρεις, γιατί και ο άλλος δεν θα σε ανοίξει, μπορεί να μην σε ανοίξει καθόλου και λόγω covid αλλά και γενικά και πριν τον covid.» για να συνεχίσει:
«.. το φανάρι είναι ένα ψυχοφθόρο, ναι γενικά στο φανάρι ότι έντυπο και αν είναι… αλλά γενικά στο φανάρι πρέπει να προσέχεις, τα μηχανάκια που μπαίνουν ανάμεσα να μην σε χτυπήσουν…»
Καθώς και ότι: «Οι δυσκολίες στην συγκεκριμένη δουλειά... Εντάξει επειδή είσαι από το πρωί μέχρι το βράδυ, μέχρι το απόγευμα... Είσαι όλη μέρα στο πόδι... Έχεις το ωράριο... Η ορθοστασία...»
Ενώ σε ερώτηση για τον τρόπο που το αντιμετωπίζει είπε:
«Εντάξει αμα κάνω μικρά διαλείμματα για να πιώ λίγο νερό κλπ....»
Άλλο ένα πρόσωπο ήταν η Αφροδίτη η οποία και αυτή χαρακτήρισε την διανομή σε φανάρι ως δυσκολότερη ενώ για τις δυσκολίες του επαγγέλματος είπε:
«Ευτυχώς δεν έχουμε πολύ βάρος αλλά έχει πολύ περπάτημα και μερικοί δεν αντέχουν το περπάτημα και δεν παίρνουμε και καλά λεφτά όπως είναι οι εποχές μας.»
Ενώ ενδιαφέρον είχε και η προτροπή της σε όσους είναι άνεργοι αυτή την στιγμή «Θα το συνιστούσα ναι, μέχρι να βρει κάτι καλύτερο γιατί είναι και δύσκολες εποχές»
Ακόμα ένα πρόσωπο ήταν ο Λεωνίδας ο οποίος ως δυσκολία αυτής της δουλειάς χαρακτήρισε τις αντιδράσεις του κόσμου, αλλά και τις πολλές ώρες περπατήματος ενώ για τους τρόπους διανομής είπε «Το σταθερό σημείο ο ευκολότερος, πόρτα πόρτα ο δυσκολότερος.» Άλλο ένα πρόσωπο ήταν και η Άννα η οποία ανέφερε ότι εργάζεται σε αυτό εδώ και εννιά μήνες, ενώ έχει εργαστεί σε παρόμοια δουλειά και στο παρελθόν ενώ και τότε όπως είπε «λίγες ώρες και εκεί πάλι ήταν λίγα τα λεφτά».
Για τις δυσκολίες ανέφερε:
«Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζω στην συγκεκριμένη δουλειά, πρώτον και κύριο είναι το οικονομικό θέμα, τα οποία είναι πάρα πολύ λίγα, δεν μου φτάνουν καθόλου, δεν μπορώ να ανταπεξέλθω, δεύτερον είναι το ψυχολογικό και η σωματική κούραση, είναι το τρέξιμο, η πολλή πίεση, μέχρι δεν έχω βρει άλλο...»
για να συνεχίσει: «Ο λόγος που εξακολουθώ και παραμένω στην συγκεκριμένη δουλειά είναι καθαρά οικονομικός, γιατί αν δεν ήταν τόσα λίγα λεφτά εγώ θα είχα φύγει από την πρώτη μέρα...»
Για τον τρόπο που τις αντιμετωπίζει είπε: «Ο τρόπος που αντιμετωπίζω τις δυσκολίες που έχω δεν είναι τόσο νορμάλ όσο θα μπορούσε να είναι σε οποιαδήποτε άλλη δουλειά, δηλαδή παράδειγμα δεν ξεκουράζομαι όσο είναι το όριο, τα πόδια μου, το σώμα μου την επόμενη μέρα είναι μείον από το κανονικό που θα πρέπει να είναι, αλλά δεν τις αντιμετωπίζω εντελώς φυσιολογικά.»
Ενώ η άποψη της για το αν αξίζει να ασχοληθεί κάποιος ήταν:
«Ναι θα πρότεινα σε κάποιον να έρθει να δουλέψει στο συγκεκριμένο επάγγελμα. Τώρα όσον αφορά που περνούμε λίγα και είναι και κάποιες δυσκολίες όπως ανέφερα, δεν ξέρω αν κάποιος θα δεχόταν και είναι και 50-50 και θα πρότεινα και δεν θα πρότεινα.»
Όμως στην συγκεκριμένη δουλειά δεν απασχολούνται μόνο νέοι αλλά και μεγαλύτεροι σε ηλικία όπως ο κ. Κώστας που εργαζόταν ως ελεύθερος επαγγελματίας όπως είπε και σύμφωνα και με αυτόν: «Οι δυσκολίες είναι ότι έχει αρκετή κούραση, έχει αρκετό περπάτημα, αυτά, όχι κάτι άλλο...»
συνεχίζοντας «έχω αρκετή αντοχή και δεν έχω κάποιο πρόβλημα με αυτό…», ενώ σε προτροπή του προς τους ανέργους είπε:
«Θα το συνιστούσα, αν μπορούσε και αν... Τουλάχιστον θα το συνιστούσα να δοκιμάσει και από εκεί και ύστερα αν μπορούσε να συνεχίσει...»
Τέλος για τις δυσκολίες ανέφερε: «Η δυσκολία είναι το πόρτα πόρτα, το να χτυπάς θυροτηλέφωνα στον καθένα που δεν ξέρεις πως θα αντιδράσει, τι θα αντιμετωπίσεις».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η άποψη του «γερόλυκου των φυλλαδίων» κ. Νίκου Τζαβέλλα, ο οποίος όπως ανέφερε εργάζεται σε αυτή για δεκατέσσερα χρόνια, ενώ ανέφερε ότι έχει μοιράσει σε πολλές πόλεις τις Βόρειας Ελλάδας. Σχετικά με τις δυσκολίες είπε:
«Ε, ο καύσωνας το μεγαλύτερο πρόβλημα, ο καύσωνας, το ότι είσαι στην εξοχή και δεν μπορείς να βρεις τουαλέτα, να φας, να πιείς, πρέπει να τα έχεις αυτά όλα στην τσάντα μέσα, το ότι δεν έχεις συγκεκριμένο ωράριο και δεν ξέρεις πότε θα πας σπίτι και αν έχεις μικρό παιδί να μεγαλώσεις ζορίζεσαι, βασικές...» ενώ συνέχισε:
«Ε, έλα την έβγαλα πάντως και το παιδί το μεγάλωσα και κάποιο ψωμί πήγα στο σπίτι. Τώρα είναι λίγο δύσκολα τα πράγματα λόγω καταστάσεως, αλλά θα δούμε τι θα κάνουμε.»
Τέλος και αυτός σε προτροπή του προς τους ανέργους είπε:
«Αν δεν έχει άλλη δουλίτσα φυσικά, αν δεν έχει κάτι άλλο να κάνει φυσικά γιατί πρέπει κάτι να πάει... Ε, ναι θα πάει ένα ψωμί στο σπίτι ρε φίλε, από το να κάθεσαι ας πούμε και να μην έχεις τι να κάνεις...» για να συμπληρώσει:
«Ε, κάτι πρέπει να πας στο σπίτι. Κάτι πρέπει να έχεις στην τσέπη σου, έκτος αν ο μπαμπάς είναι πλούσιος και εσύ είσαι ζαμαν φου! Καθαρά πράγματα τι να λέμε ψέματα!»
Επιπλέον ζητήσαμε την γνώμη και της κ. Ειρήνης που εργάζεται ως επόπτρια σε εταιρία διανομής εντύπων, η οποία για τις δυσκολίες ανέφερε:
«Είναι η πιο δύσκολη δουλειά, είσαι μέσα στους, δρόμους, κουβαλάς βάρος, είσαι μέσα στην ζέστη, στο κρύο, στην βροχή και με πολύ λίγες αποδοχές.»
Ενώ όσον αφορά τις ηλικίες όσων επιλέγουν αυτοί την δουλειά αλλά και για το αν θα την συνιστούσε είπε:
«Όριο ηλικίας δεν έχει αυτή η δουλειά, αλλά αν με ρωτάς από μικρότερης ηλικίας μέχρι και τριάντα θα πω, όχι την σήμερον ημέρα δεν επιλέγουν να κάνουν αυτή την δουλειά και θα το κάνει κάποιος που έχει πραγματική ανάγκη.» για να συνεχίσει:
«Θα το συνιστούσα προσωρινά, ναι για να μην κάθεται να παίρνει ένα χαρτζιλίκι, ναι θα το συνιστούσα ναι.»
"Έχω φτερά που λαχταρούν
και θέλουν να πετάξουν
μα λαθροθήρες κυνηγοί
βρίσκονται σ' επιφυλακή
να με κατασπαράξουν"
Όνειρο φυλαγμένο: Μ. Σεβίλογλου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου