Άρθρο γνώμης: Όνειρο φυλαγμένο...

"Έχω φτερά που λαχταρούν και θέλουν να πετάξουν μα λαθροθήρες κυνηγοί βρίσκονται σ' επιφυλακή να με κατασπαράξουν" 
*Ο τίτλος του άρθρου είναι δανεισμένος από το ομώνυμο τραγούδι "Όνειρο φυλαγμένο": Μ. Σεβίλογλου
    Η πρωτόγνωρη κατάσταση της πανδημίας που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια αποτελεί ευκαιρία για να αντιληφθούμε όλοι ως κοινωνία μας και κυρίως οι διάφοροι "αρμόδιοι" και "ειδικοί" την κατάσταση (τηρουμένων των αναλογιών) που βιώνει ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας, το οποίο αν και βρίσκεται σε "παραγωγικές ηλικίες", όταν αυτό παραμένει αν(εν)εργό, δεν αναφέρομαι σε όσους "βολεύονται" από την "προβληματική" για διαφόρους λόγους κρατική επιδοματική πολιτική, αλλά σε όλους εκείνους οι οποίοι τόσο για βιοποριστικούς όσο και για ψυχολογικούς λόγους θέλουν να αισθανθούν παραγωγικοί και ωφέλιμοι και εξαιτίας συγκεκριμένων συνθηκών παραμένουν αν(εν)εργοί με αποτέλεσμα να "αχρηστεύονται" οι δυνάμεις τους αφού όπως είναι γνωστό "αργία μήτηρ πάσης κακίας".
    Αυτό συμβαίνει εξαιτίας ορισμένων προβληματικών καταστάσεων στην "αγορά εργασίας" και γενικότερα στην κοινωνία. Και αν όσον αφορά τον δημόσιο τομέα η κατάσταση με τους "μνημονιακούς περιορισμούς", την (διαχρονικά) "ελαττωματική" κατανομή προσωπικού και την προβληματική κατάσταση με τις διάφορες "ειδικές κατηγορίες" προκειμένου να υπάρχει μια "εικονική" κοινωνική πολιτική είναι λίγο ως πολύ γνωστή, στον δε ιδιωτικό τομέα η κατάσταση είναι δυσχερέστερη εξαιτίας αναχρονιστικών καταστάσεων στην "αγορά εργασίας" όπως είναι οι διάφορες προϋποθέσεις (και γενικότερα προ-) προκειμένου κάποιος (έχων ανάγκη) να ενταχθεί σε αυτή και τυχόν μη κατοχή τους την αποτρέπει, διάφοροι "εμπαιγμοί" που μπορεί να συναντήσει κάποιος σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμα και "σεξιστικού τύπου" και για τα δύο φύλα επιλογή προσώπων με εμφανή προτίμηση στο λεγόμενο "ασθενές φύλο" μια κατάσταση προσβλητική πρωτίστως για εκείνο!
    Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις από τις παραπάνω άσχημες καταστάσεις και όσοι τις έχουν συναντήσει (ακόμα και προσωρινά σε ορισμένες περιπτώσεις) μπορούν να αισθάνονται τυχεροί και να ευγνωμονούν Θεό και ανθρώπους για αυτή την τύχη τους. Οι υπόλοιποι (και όχι μόνο αυτοί) μπορούν να ελπίζουν μέσα από την συγκεκριμένη δύσκολη κατάσταση να αλλάξει η νοοτροπία τόσο των "αρμοδίων" και "ειδικών" 'όσο και γενικότερα της Ελληνικής κοινωνίας!

Σχόλια