Πώς σε κατάντησαν οι "ειδικοί" ρε κόσμε;
Φτάσαμε πλέον στο σημείο ο άνθρωπος να φοβάται τον άνθρωπο, παντού "μασκαράδες". Ανταμώνονται δύο άνθρωποι στο πεζοδρόμιο και αν ο ένας έχει κατεβασμένο προσωρινά το "φίμωτρο" και ο άλλος λοξοδρομεί, ουρές έξω από τα καταστήματα για να μην υπάρξει "συνωστισμός" εντός αυτών (sic). Ο "άλλος" αντιμετωπίζεται ως εν δυνάμει κίνδυνος, ο υγιής αντιμετωπίζεται ως εν δυνάμει ασθενής.
Παντού σκυθρωποί, προβληματισμένοι με τον φαύλο κύκλο των "μέτρων" και νευρικοί άνθρωποι, η φυσιολογική παρουσία ανθρώπων σε ανοιχτούς δημόσιους χώρους έχει πλέον ποινικοποιηθεί, τα παιδιά δεν ζουν φυσιολογικά την παιδικότητα τους, η εκπαίδευση έχει μετατραπεί (και επίσημα πλέον) αποκλειστικά σε απρόσωπη και ωφελιμιστική συσσώρευση γνώσεων, οι νεότερες και γενικότερα οι παραγωγικές γενιές (και κυρίως οι μη "τακτοποιημένοι" από αυτούς) ζουν μέσα σε μια παρατεταμένη στασιμότητα. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία στερούνται της ζωογόνου καθημερινότητας τους και αντιμετωπίζονται ως εν δυνάμει ασθενείς ακόμα και ως εν δυνάμει νεκροί. Γενικότερα η ζωή αντιμετωπίζεται ως "προθάλαμός" του θανάτου και πολλά άλλα τα οποία δεν γίνεται να απαριθμηθούν σε μια ανάρτηση.
Σε όλα τα παραπάνω θα μπορούσε να απαντήσει κάποιος "μα υπάρχει ο "φονικός ιός";
Η απάντηση που θα μπορούσα προσωπικά να δώσω αποτελεί έναν προβληματισμό. Αφού όπως λέγεται από τους "ειδικούς" η παρούσα "πανδημία" είναι η λιγότερο "φονική" σε σχέση με τις προηγούμενες δεν αξίζει το ρίσκο για την. εκ των πραγμάτων μη αποτελεσματική, "προστασία" από αυτόν να θυσιάζεται η συνολικότερη υγεία των ανθρώπων ως προσώπων, αποτελούμενων από σώμα και ψυχή κανένα εκ των οποίων δεν υστερεί σε "αξία" από το άλλο".
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου