Η μουσική της κάθε ιστορικής περιόδου εκφράζει τα βιώματα τα συναισθήματα, τις χαρές και τις λύπες ενός λαού.
Στην Ελλάδα ιδιαίτερα την περίοδο των "παχαίων αγελάδων", αλλά και τα τελευταία χρόνια κυριαρχούν (με συγκεκριμένες εξαιρέσεις) διάφορα τραγούδια επιφανειακού ήθους και διάφορα "νεοπανυγηρτζίδικα, τραγούδια", ενώ τα περισσότερα επαναλαμβάνουν τα ίδια "αγαπολογικά" (όχι λόγια αγάπης!) μοτίβα. Το ελπιδοφόρο είναι ότι συνήθως όταν ένας λαός αντιμετωπίζει δυσκολίες αυτές τον οδηγούν στην δημιουργία αξιόλογων πολιτιστικών μορφών. Υποστηρίζουμε την ανάδειξη της παραδοσιακής μουσικής με δυναμικό τρόπο (είτε αυτούσια είτε με διασκευές) και όχι την ανάδειξη της με μουσειακό τρόπο και με τα "νεοπανυγηρτζίδικα τραγούδια".
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου